Latest assignment: create an illustration for one of Peter Holvoet-Hanssen’s poems (stadsgedichten). I chose Peter Holvoet-Hanssen’s Ontgoocheling 2, which was based on Elsschot’s Ontgoocheling. Here’s my illustration accompanied by the original text.
Ontgoocheling 2
Keizer, laatste kaartspeler is dood.
Inslag. Uw sigaar ligt in de goot.
Zo, dichter, melk de fles – ja, handig, vol herkenbaarheid.
Wat een metier! Applaus! Een zebra: een pyjamapaard.
Een dichtbundel: een olifantje, klein en afgericht.
Waarom begin je geen frituur in Budapest – en bak
gedichten als goulashkroketten of zigeunersticks.
Maar Kareltje toch. Vrijbrief kwijt? Mijnheer Albert dicteert
zijn poëzie op tijd: een tram rijdt door mijn linkeroor –
Een brug? O, tunnels? ‘t Is een snelweg die de stad verstikt.
En alles wordt zo netjes, dwaallicht zonder pannendak.
Dok van het groot verdriet. Pijn kent geen rust − loop jij maar leeg
mijn jongen, loop. Naar zee: een berg zwaar water. Naar de sloop.
Oom Willem heeft de blues, gedichtenroes wordt soep in blik.
Een handkar komt thuis. Zie die zeeman zonder Zeemanshuis.
(c) Stadsgedicht Antwerpen, 7 juni 2010
Het derde Stadsgedicht van Peter Holvoet-Hanssen, geïnspireerd door ‘Een ontgoocheling’ van Willem Elsschot.